Semantyczno-funkcjonalny system

 Monografia uwzględnia semantyczne i funkcjonalne cechy systemu imion osobowych baśni ukraińskich oraz pokrewnych z nimi nazw zwierząt i roślin. Analizowane imiona zostały ułożone w 4 paradygmaty nazw, wyodrębnione na podstawie funkcjonalnej typologii bohaterów bajek magicznych. Paradygmaty nazw składają się z mniejszych  szeregów nazw. Strukturyzacja badanych jednostek pozwoliła zaprezentować warianty imion bohaterów, które wynikają przede wszystkim z różnic regionalnych. Analiza nazwewnictwa pod kątem typologii, semantyki, etymologii pozwoliła na ujawnienie znaczenia imion i wyjaśnienie ich pochodzenia. Opracowanie opiera się na autentycznych zapisach tekstów bajek z XIX i początku XX wieku, maksymalnie odzwierciedlających gwarową mowę respondentów oraz zachowały warianty nazw, które zostały utracone w późniejszych wydaniach. Jest to pierwsze studium językoznawcze oparte na porównaniu tekstów zapisanych na różnych obszarach współczesnej Ukrainy i na pograniczu. Przedstawia szeroki wachlarz  wariantów nazewnictwa tej samej postaci oraz koreferencję imion należących do różnych grup – nazwy własne (onimy, antroponimy bajkowe, mitonimy),  apelatywy, imiona opisowe etc. Oprócz cech semantycznych i funkcjonalnych uwzględniono strukturalne typy nazw oraz nazwy peryfrastyczne (nominacja

peryfrastyczna), które odzwierciedlają tabu językowe w tekstach folklorystycznych. Analizowane nazwy zwierząt i roślin uzupełniają system nazewnictwa w bajce ludowej i często podkreślają nie tylko znaczenie nazwy, ale i obrazu. Nazwy zostały zbadane z uwzględnieniem czynników tekstowych i szerszego kontekstu kulturowego. Badania z zakresu onomastyki ludowej (folkloronimia) są ściśle związane z etnolingwistyką, co pozwala na poszerzenie metodologii i kontekstów pomocniczych.