Edmund Burke. Trwałość i zmiana

 „Z pewnością myśl Edmunda Burke’a jest zbyt wielowymiarowa, by – z krzywdą dla niej – umieszczać ją w intelektualnej szufladce opatrzonej wyłącznie zetlałą już nieco etykietką „konserwatysta”. Nie był on politykiem broniącym ze wszystkich sił starego porządku przed nowym, nie zalecał sztywnego trzymania się dawnych wzorców. [...] Natura jawiła mu się jako nieustanny ruch, będący niejako wyrazem ducha ludzkiego, który stale domaga się aktywności. Niepodobna więc się dziwić, że zadaniem sprawujących władzę stawało się dbanie o to, by zmiany były wprowadzane stopniowo, a nawet niezauważalnie dla mieszkańców kraju, aby w ten sposób minimalizować ryzyko niepokojów społecznych. Pojawia się w związku z tym istotne pytanie [...]: czy Burke rozumiał postawę zachowawczą jedynie jako spowalnianie procesu nieuniknionych lub koniecznych zmian, co oznaczałoby, że ważna jest nie tyle ich treść, ile forma, czy raczej uważał, że zmiany są jedynie wtedy uzasadnione, kiedy nie naruszają kanonu ponadczasowych wartości?” (ze Wstępu).

O Autorze:
Rafał Olszowski jest pracownikiem naukowym Wydziału Humanistycznego AGH, a także badaczem afiliowanym przy MIT Center for Collective Intelligence. Obronił doktorat w dziedzinie nauk społecznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Oprócz nieustającego zainteresowania historią doktryn politycznych koncentruje swoje działania naukowe na badaniu zbiorowej inteligencji w sferze publicznej, organizacjach i biznesie; elektronicznej partycypacji oraz e-administracji. Przez ponad 15 lat pracował jako doradca biznesowy, kierownik i specjalista w licznych projektach szkoleniowych, inwestycyjnych i społecznych. Jest zaangażowany w prace organizacji pozarządowych, w tym przede wszystkim Fundacji Instytut Aurea Libertas, która wspiera edukację młodzieży.