Oświata i nauka na Kresach Wschodnich w XIX i XX wieku

W recenzji prof. dr hab. Hanny Markiewiczowej czytamy:

„Niniejsza książka, skupiając się na problematyce oświaty i nauki na Kresach Wschodnich w XIX i XX wieku, łączy w sobie spójność i wielowątkowość tematyczną. Ten mariaż przyniósł w efekcie rzecz ciekawą, uświadamiając czytelnikowi złożoność sytuacji edukacyjnej ludności Kresów w cezurze obejmującej czasy zaboru rosyjskiego, dwudziestolecia międzywojennego, kiedy to ziemie «zabrane», na mocy traktatu ryskiego, weszły w skład II Rzeczypospolitej, czy wreszcie prób przeniesienia znakomitych doświadczeń dydaktycznych, wychowawczych i organizacyjnych «Aten Wołyńskich» na terytorium Polski po II wojnie światowej. (…)

Publikacje dotyczące Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej od lat budzą zainteresowanie czytelników, zwłaszcza tych, którzy z ziemiami tymi łączą swoje lata dzieciństwa i młodości. Powrót do błogiego czasu, uroków przyrody kresowej i doświadczeń życiowych zaciążył nad myśleniem Polaków, powodując tęsknotę za minioną przeszłością. (…) W omawianej książce odbijają się w lustrze wysiłki polskich społeczników, oświatowców, nauczycieli czy duchowieństwa w walce o podniesienie cywilizacyjne mieszkańców Kresów Wschodnich. Autorzy zamieszczonych w publikacji artykułów wykorzystali cenne źródła archiwalne, dokumenty rodzinne i urzędowe oraz fotografie ilustrujące doskonałe życie Kresów Wschodnich. (…)

Recenzowana książka niewątpliwie cennym źródłem informacji na temat edukacji na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w kontekście skomplikowanych stosunków narodowościowych, światopoglądowych i kulturowych, wnosząc nieznane dotychczas szerszemu ogółowi fakty z dziedziny oświatowej i stanowiąc jednocześnie wypełnienie białej plamy w historii oświaty polskiej”.