Doskonały Kancjonał Polski zawierający w sobie pieśni, hymny i psalmy

Przeglądając starośląskie kancjonały polskie, bo takim określeniem opatrywali swe dokonania wydawcy z XVII i XVIII wieku – dostrzega się we wszelkich wypowiedziach oceniających owe przedsięwzięcia niezwykły szacunek i powagę, wręcz nobilitujące poszanowanie, jakim cieszył się Doskonały Kancjonał Polski zawierający w sobie pieśni, hymny i psalmy krześcijańskie z toruńskich, gdańskich, królewieckich starszych z nowszych kancjonałów zebrane i częścią poprawione, a z przydatkiem świeżo przetłumaczonych piosneczek, także katechizmu z modlitew Ś. nawet i rejestrów potrzebnych na chwałę, a kościołowi prawowiernemu na zbudowanie (Brzeg, 1673). Dzieło to niezwykłe, monumentalne, bo zawierające 647 pieśni, będących nieprzebranym źródłem i zasobem, z czasem przejmowanym przez kontynuatorów. (...)

Ze Wstępu