Konserwatyści. Dzieje ruchu zachowawczego w II RP. Kres czy istnienie?

Książka przybliża myśl polityczną polskich konserwatystów I połowy XX wieku, prezentuje najważniejszych przedstawicieli nurtu zachowawczego oraz nakreśla najważniejsze idee polityczno-społeczne, jakie były ich udziałem. 

Książka ze Wstępem red. Stanisława Michalkiewicza. 

Tradycyjnie polska myśl konserwatywna wywodzi się od tzw. stańczyków krakowskich. Stanowili oni grupę ludzi, którzy postanowili przewartościować swoje poglądy na tle klęski powstania styczniowego. Nazwa wywodzi się od „Teki Stańczyka” – broszury zawierającej szereg listów o wydźwięku satyrycznym, autorstwa Stanisława Koźmiana, Stanisława Tarnowskiego i Józefa Szujskiego, wydanej w 1870 roku. Autorzy ci w swych utworach, zarówno publicystycznych, jak i historyczno-politycznych, zabiegali o odwrócenie toku polskich aspiracji narodowych. Pragnęli powstrzymać dążność do działań konspiracyjno-powstańczych i zastąpić je wolą kształtowania czynnych zdolności narodu w warunkach niebytu własnej, niezależnej państwowości. W sensie politycznym ich założenia prowadziły do wykształcenia się koncepcji trójlojalizmu, to znaczy przyjęcia zasady wierności wobec interesów tych panujących, pod których władzą znalazły się podzielone ziemie Rzeczypospolitej.

Fragment Rozdziału I.