Performatywność

W niniejszej książce zajmuję się zatem przede wszystkim tym, jak należy rozumieć performatywny punkt widzenia na kulturę i samo pojęcie „performatywności”, a następnie wykorzystać je z pożytkiem w badaniach form artystycznych i kulturowych. Dlatego w pierwszej części omawiam pokrótce historię teorii performatywnych oraz przedstawienia. Następnie, odwołując się do definicji przedstawienia, opisuję podstawowe wymiary performatywności istotne dla badań nad formami artystycznymi i kulturowymi. Właściwości te objaśniam dokładnie w części drugiej, żeby na tej podstawie zarysować performatyczną perspektywę oglądu zjawisk i procesów kulturowych. Z tego punktu widzenia w części trzeciej analizuję zjawiska kulturowe, których nie sposób pojmować ani jako akty mowy, ani jako przedstawienia.
Fragment Wprowadzenia