Manifesty polskiej awangardy artystycznej. Formiści, bunt, J

Antologia Manifesty polskiej awangardy artystycznej: Formiści – Bunt – Jung Idysz 1917–1922 zawiera teksty o sztuce – manifesty, wypowiedzi programowe w czasopismach i wstępy do katalogów wystaw. Ich autorami są malarze, rzeźbiarze i graficy, reprezentujący nowe tendencje, które w Europie ukształtowały się przed I wojną światową, a rozpowszechniły w Polsce po jej zakończeniu.
Wstęp zawiera: stan badań i źródła opublikowanych tekstów; omówienie genezy europejskiej awangardy i roli polskich artystów w jej powstaniu; charakterystykę krajowych ośrodków artystycznych i kolonii artystów zagranicą.
Publikacja składa się z trzech części. Każda z nich jest poświęcona jednej z trzech grup artystycznych, działających w Polsce po odzyskaniu niepodległości.
Część I dotyczy grupy Formiści, założonej w październiku 1917 roku w Krakowie i działającej także we Lwowie i Warszawie do 1922 roku.
Część II odnosi się do Zrzeszenia Artystów Bunt, działającego w Poznaniu od przełomu 1917 i 1918 do 1922 roku.
Część III obejmuje działalność żydowskiej łódzkiej grupy Jung Idysz, a także żydowskiego środowiska „nowej sztuki” w Warszawie w latach 1919–1922.
Części mają podobny układ: wstęp z charakterystyką koncepcji teoretycznych i postaw ideowych; ilustracje – wybór dzieł plastycznych; antologię tekstów.
Analiza wypowiedzi artystów – członków grup na tle ich twórczości ukazuje genezę polskiej awangardy XX wieku, na którą złożyły się trzy niezależne nurty.