Historie rodzinne. Narracje - narratorzy - interpretacje

Historie rodzinne. Narracje – narratorzy – interpretacje Violetty Julkowskiej to monografia z kilku powodów unikatowa. Po raz pierwszy w polskiej historii historiografii na poważnie i w sposób kompleksowy autorka zajęła się gatunkiem piśmiennictwa historycznego, który – choć często uprawiany na użytek prywatny – to z perspektywy akademickiej historiografii uważany był zwykle (może poza biografistyką historyczną) za marginalny. Analizując kilkadziesiąt przykładów z XIX, XX i początków XXI stulecia, Violetta Julkowska dokonała historiograficznej systematyki gatunku narracyjnych prywatnych historii, kierując się kryteriami podmiotowymi, przedmiotowymi i formalnymi. […]

Prezentowana monografia to przekrojowe, panoramiczne studium historiograficzne, obejmujące perspektywą poznawczą dwa stulecia i szeroki krąg doświadczeń, wynikających z prywatno-rodzinnych spotkań z Historią w wymiarze narodowym i lokalnym. Napisane przy tym precyzyjnym, a zarazem wysmakowanym literacko językiem. Bardzo ważny głos w debacie, jaka toczy się dziś wokół h/Historii.

Z recenzji prof. Jana Pomorskiego.

Książka Violetty Julkowskiej jest pionierskim rozpoznaniem specyficznych cech gatunkowych dyskursów określonych przez Autorkę historiami rodzinnymi. Znaczenie interpretacji zamieszczonych w niniejszej książce można odczytać zestawiając je z refleksją Paula Ricoeura nad pamięcią bliskich, która mediuje między pamięcią indywidualną i pamięcią zbiorową. Pamięć bliskich wyraża się w historiach rodzinnych, które dziedziczą po niej jej charakter, nie tyle dwoisty, ile związany z pewną nieokreślonością i nieuchwytnością. Autorka w sposób rewelatorski pokazuje, jak historie rodzinne tworzą gatunek przedstawienia przeszłości ulokowany pomiędzy świadectwem pamięci i reprezentacją historiograficzną, pomiędzy tym, co prywatne, i tym, co publiczne, między odkrywaniem i poszukiwaniem tożsamości, między zjawiskami widzianymi raz w skali mikro, innym razem w perspektywie makrohistorii wspólnot większych niż rodzina. Poszukiwania, których świadectwem jest książka, mają znaczenie nie do przecenienia, gdyż potrzebujemy nie tylko historii na szerszą skalę, lecz również takiej, która opowie o tych, którzy cieszyli się wzajemnie ze swoich narodzin i płakali po śmierci bliskich. Książka Historie rodzinne. Narracje — narratorzy — interpretacje uświadamia, w jaki sposób więź rodzinna wyraża się w pluralizmie form przedstawienia historiograficznego.

Z recenzji dr. hab. Macieja Bugajewskiego, prof. UAM.