Podróż romantyczna autobusem 159

Przystanek Biskupa Jana Prandoty – z rodu Odrowążów, który

Od Białaczowa, Paryża, Modeny aż po Appalachy w Alabamie siedzi.

Fundatorzy kościołów, klasztorów i grodzisk. Ród arcypolski.

Iwo Odrowąż, św. Jacek Odrowąż, bł. Czesław i bł. Bronisława.

Nikt wtedy nie liczył na mszy wiernych. Sami się liczyli wzrokiem.

Cmentarz na żądanie. Raczej dla odwiedzających

Umarłych. Lecz czasem można mieć wrażenie,

Że na tym przystanku wsiadają z żywymi umarli.

Jadą milcząc do Cichego Kącika – Legioniści Beliny,

Żołnierze, powstańcy, na długi spacer pod Kopiec

Piłsudskiego albo do miejsca wymarszu

Z Oleandrów Pierwszej Kompanii Kadrowej.

Druga ważna przesiadka – Nowy Kleparz. Aleja Słowackiego.

„Imię moje tak przeszło jak błyskawica

I będzie jak dźwięk pusty trwać przez pokolenia.”

Nic z literatury – stragany z kwiatami, mięsem, owocami.

Prawdziwy chleb wiejski, na zakwasie, ryby,

Chińskie lornetki, zegarki, bielizna, wyroby z wikliny.

Wszystko wymieszane jak papka w mózgach,

Tych co wyciągają rękę po bezpłatną karmę „Metro”

Dla ubogich duchem i pamięcią – na rogu pod latarnią.

Fragment wiersza Podróży romantyczna autobusem 159

Tom wierszy Podróż romantyczna autobusem 159 zawiera wiersze z ostatnich piętnastu lat twórczości. Oprócz tekstów znanych z wyboru Sytuacje bezgraniczne (2010), włączono do książki najczęściej drukowane w „Arcanach” oraz wiersze najnowsze, powstałe w latach 2016-2018.