Nauka znikania. Wiersze i rozmowy z lat 2006-2018

NIEMAL WSZYSTKIE WIERSZE I ROZMOWY PRZEMYSŁAWA DAKOWICZA - ZEBRANE W JEDNYM TOMIE.

Teksty z książek poetyckich Albo-Albo, Place zabaw ostatecznych, Teoria wiersza polskiego, Łączka, Boże klauny, Ćwiczenia duchowne. Poematy.

Wśród rozmówców Tomasz Burek, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jan Stolarczyk, Wojciech Kass, Barbara Schabowska, Robert Rutkowski i Maciej Robert.

Skoro już jesteśmy przy nazwiskach współczesnych proroków, na chybił-trafił: Baudrillard, Derrida, Deleuze, Lyotard... Nasi literaturoznawcy bardzo lubią te wszystkie imaginaria pojęciowe. No, nie udawajmy, że nie przejawiam żadnej skłonności w tym kierunku... W kontekście symulakrów i symulacji proszę zajrzeć do szóstej części Ćwiczonego, w ogóle cały poemat poświęcony jest owemu splotowi zagadnień: języka, rzeczywistości, metafizyki, wiary. Podobnie w Wyrzygnąć (podtytuł: Traktat o całości). A schizoanaliza, a kłącze, a para pojęć: krytyka i klinika? Wszystko to Pan u mnie znajdzie - oczywiście, przede wszystkim w "schizofrenicznym" dyptyku Boże klauny/Ćwiczenia duchowne. Nawet Teoria wiersza polskiego jest projektem rizomatycznym... [...]

Po drugiej stronie tego wszystkiego jest świadomość, że niemal każdą z uprzywilejowanych koncepcji filozoficznych współczesności dałoby się uznać za rodzaj "nakładki". Nakładki na co? Na nicość? Co jest niżej, pod spodem? Ten oszalały świat jest moim światem, bo nieustannie rozbija (i na powrót scala) moją świadomość, a ja, nie odrzucając żadnego z języków (imaginariów pojęciowych), którymi chcąc nie chcąc mówię (organizuję przestrzeń wyobrażoną), próbuję pozostać chrześcijaninem, próbuję ocalić moje pierwotne - rodzinne, biograficzno-historyczne, może nawet, o zgrozo!, etniczne - zakorzenienie. Ale, wbrew własnej woli (?), rozpadam się na kawałki i z tej fragmentacji, z tego rozproszenia nie potrafię się pozbierać.

[fragment rozmowy z Kamilem Suskiewiczem]

Przemysław Dakowicz - ur. w 1977 r. w Nowym Sączu, poeta, eseista, historyk literatury, krytyk literacki, pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego (Zakład Literatury Polskiej XX i XXI wieku), współpracownik dwumiesięcznika literackiego "Topos". Opublikował siedem zbiorów wierszy (ostatnio Boże klauny [2014] i Ćwiczenia duchowne. Poematy [2016]), książki literaturoznawcze Helikon i okolice. Notatki o poezji współczesnej (2008), "Lecz ty spomnisz, wnuku". Recepcja Norwida w latach 1939-1956. Rzecz o ludziach książkach i historii (2011), Poeta (bez)religijny. O twórczości Tadeusza Różewicza (2015), Lustra tradycji. Studia i szkice interpretacyjne (2018) oraz kilka tomów eseistycznych (ostatnio Afazję polską 2 [2016] i Kwaterę zmartwychwstałej pamięci [2017]). Laureat szeregu nagród, m.in. przyznawanej przez Bibliotekę Narodową Nagrody Literackiej `Skrzydła Dedala`, Nagrody Poetyckiej `Orfeusz` im. K. I. Gałczyńskiego, Nagrody Literackiej im. F. Karpińskiego, Nagrody Literackiej im. ks. J. Twardowskiego, Nagrody Literackiej im. ks. W. Bukowińskiego.