Średniowieczna płocka liturgia katedralna

Niezwykła wartość średniowiecznego, iluminowanego rękopisu Biblii Płockiej polega na tym, że – oprócz tekstów Starego i Nowego Testamentu – zawiera on teksty spoza kanonu Pisma Świętego. Są to:  komentarze do poszczególnych ksiąg biblijnych, opis cudownych wydarzeń dziejących się w płockiej katedrze w 1148 roku („Notatka o cudach”; inaczej: „Płockie zapiski o cudach”) oraz „Zapiski liturgiczne” (czyli lekcje brewiarzowe na Triduum Sacrum, a także rubryki mszalne i brewiarzowe) odnoszące się do liturgii sprawowanej w romańskim kościele katedralnym, konsekrowanym cztery lata wcześniej przez Biskupa Płockiego Aleksandra z Malonne.

W opracowaniu przeprowadzono analizę historyczno-liturgiczną owych „liturgicznych fragmentów” płockiego kodeksu. Włączono do niej „Notatkę o cudach” („Płockie zapiski o cudach”), która choć nie jest bezpośrednim opisem liturgii, to jednak wskazuje na żywy kult Męki Pańskiej, Najświętszej Maryi Panny oraz świętych w płockiej katedrze.

W aneksie monografii zamieszczono podstawowy tekst źródłowy opracowania: krytyczne wydanie całych „Zapisków liturgicznych” z Biblii Płockiej, na nowo odczytanych i poprawionych (w stosunku do poprzedniej edycji z 2005 roku), wraz z na nowo odczytanym i poprawionym tekstem „Płockich zapisków o cudach”, opublikowanym niegdyś przez Zofię Kozłowską-Budkową. Dokonano także odwzorowania neum, które udało się w „Zapiskach liturgicznych” odnaleźć.