Ze studiów leksykologicznych i onomastycznych

10 VIII 2017 r. minęło czterdzieści lat od śmierci wybitnego językoznawcy, polonisty, profesora Mieczysława Karasia. Wspominaliśmy go już wielokrotnie1 i będziemy nadal wspominać tę niezwykłą postać znakomitego uczonego, wychowawcy kadry naukowej (do jego uczniów należą m.in.: Zofia Cygal Krupa, Bogusław Dunaj, Joanna Okoniowa i Aleksander Zajda), organizatora nauki, rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, patrioty i szlachetnego człowieka.

Mieczysław Karaś urodził się na ziemi rzeszowskiej, w Przędzelu pod Niskiem (obecnie woj. podkarpackie) 10 II 1924 r. w rodzinie chłopskiej. Studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (filologia polska i słowiańska) rozpoczął w 1945 r. Uczęszczał na wykłady wybitnych językoznawców: Kazimierza Nitscha, Zenona Klemensiewicza, Witolda Taszyckiego, Tadeusza Lehra-Spławińskiego, Tadeusza Milewskiego i Jerzego Kuryłowicza. Pod kierunkiem Z. Klemensiewicza w 1950 r. obronił pracę magisterską pt. Polska gwara partyjna przed pierwszą wojną światową2. Pięć lat później otrzymał stopień kandydata nauk filologicznych na podstawie rozprawy Nazwy miejscowe typu Podgóra, Zalas w języku polskim i w innych językach słowiańskich (Karaś 1955)(promotorem był W. Taszycki). W 1957 r. został docentem w Katedrze Języka Polskiego UJ, w 1966 r. – profesorem nadzwyczajnym, a w 1971 r. – profesorem zwyczajnym