70 lat wspomnień, t. I

Hipolit nie ma żadnych złudzeń. Z jego wspomnień bije jednak ten sam duch, który przemawia do nas z fotografii umieszczonej na okładce. I mnie osobiście siła ta uwodzi, czego ukrywać nie zamierzam. Jeśli ktoś sądzi, że Hipolit Korwin Milewski był jakimś kresowym szlagonem, jakimś dziaduniem gawędziarzem, co siada przy kominku i opowiada jak to było za poprzedniego cara, ten niestety błądzi. Jest to postać w całości utkana z prawdy i realiów. W dodatku z najważniejszych realiów czyli politycznych i legislacyjnych. Hipolit był prawnikiem i kwestie dotyczące mocy i legalności zachowań polityków i zwykłych ludzi interesowały go bardzo. Hipolit nienawidził rolnictwa i ziemi, nie odróżniał kartofla od buraka, ale kiedy przyszło mu objąć odziedziczony majątek podniósł go do stanu kwitnącego. Hipolit nie był entuzjastą jak Mieczysław Jałowiecki i nie epatował swoimi sukcesami, to był stary cynik, przywiązany do dóbr materialnych i egzekwujący swoje do nich prawa z wielką bezwzględnością. Hipolit uwielbiał wakacje i wakacjom poświęcił wiele miejsca w swoich wspomnieniach. Nie znosił socjalistów i wszystkich razem od Dmowskiego do Piłsudskiego uważał za oszustów. Kłopot z Hipolitem i jego wspomnieniami właśnie na tym polegał ? on się nie nadawał do druku w czasach entuzjazmu, kiedy decydowało się do jakiej grupy patriotyczna, antykomunistyczna młodzież się zapisze i jakie gadżety kupi sobie w osiedlowym sklepiku dla odróżnienia się od grup konkurencyjnych.