Z Grotowskim. Teatr jest tylko formą

Grotowski wcześnie rozpoznał podwójną naturę form maskujących życie, a jednocześnie zapewniających mu ochronę. To dlatego wyznaczał własne granice, chcąc chronić pracę prowadzoną w gronie oddanych towarzyszy w dobrze strzeżonej przestrzeni prywatnej. Kiedy usuwał ze swego teatru widzów, a autorom nie pozwalał opisywać i oceniać swych poszukiwań, chodziło o to, by opisy nie zastąpiły działań wypełnionych życiem. A jednocześnie Grotowski, erudyta o encyklopedycznej wiedzy, świetnie zdawał sobie sprawę, jak istotny w życiu człowieka jest przekaz rozumienia, jak ważny jest łańcuch transmisji. W jego poszukiwaniach nie chodziło jedynie o zaspokojenie osobistej potrzeby przebicia się przez ziemską skorupę, aby ujawnić płomienne jądro kryjące się w głębi. Chodziło i o to, by poprowadzić innych przez wybrany przez siebie teren – teatr, chcąc pomóc im odkryć w dokładny, szczegółowy i powtarzalny sposób prawidła i praktyki umożliwiające tę głęboką wewnętrzną penetrację. To pozwoliło mu rozwinąć rzemiosło, które można przekazywać bezpośrednio, osobiście – rzemiosło zgłębiające relację między impulsem a działaniem i pozwalające im zejść się razem. Ostrożnie odsuwał się od własnych poszukiwań, tak aby pewnego dnia mogły być kontynuowane bez niego.

Książka stanowi zmienione wydanie publikacji Petera Brooka Teatr jest tylko formą. O Jerzym Grotowskim (wybór Georges Banu i Grzegorz Ziółkowski, opracowanie Grzegorz Ziółkowski), która ukazała się nakładem Instytutu im. Jerzego Grotowskiego w 2007 roku. Podstawą niniejszej edycji, poprawionej przez Grzegorza Ziółkowskiego, jest anglojęzyczne, autoryzowane wydanie książki, noszące tytuł With Grotowski. Theatre is Just a Form, opublikowane przez Instytut Grotowskiego w 2009 roku pod redakcją Paula Allaina, Georges’a Banu i Grzegorza Ziółkowskiego.